Muszę przyznać, że jestem człowiekiem, który lubi jakość. Lubię otaczać się pięknymi rzeczami, lubię być dobrze ubrany, lubię wygodne samochody, chcę by moja żona była piękna, a dzieci dobrze ubrane. Jestem "chciwy na życie". To nie znaczy, że zawsze mogę otaczać się pięknymi rzeczami, to nie znaczy, że zawsze mnie stać na wszystko, co najlepsze, nie zawsze wszystko, co najlepsze jest w moim zasięgu. To nie znaczy, że stać mnie na wszystko - właściwie, przez długi czas, nie stać mnie było na żadne luksusy. Co nie znaczy, że do nich nie dążyłem, albo że rozpaczałem, bo mnie na coś nie było stać w danej chwili.
Nie potrafiłbym jednak czerpać tak wielkiej radości z luksusów, gdybym wcześniej nie umiał cieszyć się małymi rzeczami. Naprawdę, mam to szczęście, że bardzo, bardzo cieszą mnie dobre drobiazgi, a złe drobiazgi, jakieś niedociągnięcia, potknięcia - szybko tracą dla mnie na wartości. Jak chcesz cieszyć się z wielkich rzeczy, jak nie umiesz cieszyć się małymi?
Doceń to, co masz, doceń ile to szczęścia i możliwości Ci daje, jednocześnie dążąc do jakości w swoim życiu i nie poprzestawaj tylko na małych rzeczach. Nie zaprzestań ani jednego, ani drugiego. Tylko w ten sposób będziesz czuł niekończący się zachwyt nad światem. Jeśli jakoś nieszczególnie fascynują Cię rzeczy materialne - podróżuj. Rób wycieczki blisko, a potem udawaj się w dalekie podróże. Sadź kwiaty. Ciesz się każdym kwiatem, który zasadzisz i dąż do tego, by mieć cały różany ogród, ze strumyczkiem, jeziorkiem i rybkami.
Małe dzieci, naturalnie, potrafią cieszyć się małymi rzeczami, doceniają wagę drobiazgów. Robią konstrukcje z klocków i wołają Cię, żebyś koniecznie je oglądnął, bo chcą się podzielić z Tobą swoim wielkim szczęściem. Kolekcjonują muszelki z wakacji, kupują mikrofigurki w plastikowych torebkach, zbierają żetony, wymieniają się kolorowymi karteczkami. Ciesz się małymi rzeczami tak samo.
Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego
Jeśli chcesz się cieszyć swoją dziewczyną, swoją żoną - musisz mieć szacunek do niej. Nie chodzi o to, by nie widzieć wad. Chodzi o to, by wielką wagę przykładać do zalet. Ciesz się tym, co w niej piękne i nie przestawaj otaczać ją pięknem. Piękna nigdy dość. Patrz z szacunkiem na rzeczy, wiele z nich ma w sobie ukrytą niesamowitą historię. W powstanie wielu rzeczy wiele ludzi włożyło mnóstwo miłości. Nie jest tajemnicą, że szczególnie smakują te obiady, które sam, osobiście przygotujesz. Dlaczego? Bo doceniasz swój trud i wysiłek, który włożyłeś w te posiłki.
Więcej czuj sercem, więcej przeżywaj sercem i nie staraj się czuć emocji dzięki dogłębnej analizy - bo to tak nie działa. Szanuj ludzi, szanuj rzeczy, a o tym - czego nie ma, lub czego zabrakło - zwyczajnie nie myśl.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz